- şələpapaqlı
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
papaqlı — 1. sif. Başında papağı olan, papaq geymiş. Papaqlı kişi. – Aslan atasının papaqlı şəklini göstərmişdi. S. R.. // zərf Başında papaq olaraq, başında papaq olduğu halda. . . O biri uşaqlar <sinifdə> papaqlı otururdular. Ü. H.. 2. Bax… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərrinkülah — f. qızıl papaqlı, başında tac olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
arxalıqlı — sif. köhn. Əynində arxalıq olan, arxalıq geymiş. Arxalıqlı kişi. – Ağ çuxalı, ağ arxalıqlı, ikiüzlü Buxara dərisindən papaqlı, şişman göbəyi üzərində gümüş kəmərli Mirzə Səfəri hamı tanıyırdı. Ə. H.. Sərbaz sazı bağrına basıb yanıqlı oxuyurdu.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
börklü — sif. Papaqlı, başında börk olan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cümlətani — z. <ər.> Hamılıqla, hamısı bir yerdə, yekunu. Cümlətani on beş kişi idi: hamısı əsgər geyimli, dəri papaqlı idi. Ç.. <Həsən:> Cümlətani eləyir iki manat on dörd şahı üç qəpik. Ə. H.. <Mazandaranski:> <Lojada> cümlətani… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəkməli — sif. Çəkmə geymiş, ayağında çəkmə olan. // Ayaqqabı geymiş, ayağında ayaqqabı olan. «Anasının balası, elə çalıb oxumazlar». Bu sözləri deyən uca boylu, buxara papaqlı, bənövşəyi şivyotdan köynək və qəlifə şalvar geymiş, uzunboğaz çəkməli cavan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikiüzlü — 1. sif. 1. Üzü ilə astarının rəngi, naxışı və s. bir cür olan, hər iki üzü, hər iki tərəfi bir cür olan. İkiüzlü parça. – Ağ çuxalı, ağ arxalıqlı, ikiüzlü Buxara dərisindən papaqlı, şişman göbəyi üzərində gümüş kəmərli Mirzə Səfəri hamı tanıyırdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmərli — 1. sif. 1. Belinə kəmər, qayış, belbağı və s. bağlamış; qurşaqlı. Ağ çuxalı və ağ arxalıqlı, ikiüzlü Buxara dərisindən papaqlı, şişman göbəyi üzərində gümüş kəmərli Mirzə Səfəri hamı tanıyırdı. Ə. H.. Əmin qəsrində xəlifə tərəfindən təyin edilən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lopabığ(lı) — sif. Bığı lopa, qalın olan; yekəbığ(lı), yoğunbığ(lı). Pəncərənin içində lopabığlı, uzun xəncərli, yan qoyulmuş yekə papaqlı bir kişi oturub, çubuq çəkirdi. Ç.. // İs. mənasında. <Abbasəli:> Şəkil mənə yox, sənin kimi lopabığa oxşayır. Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
patavalı — bax dolaqlı. Malik motal papaqlı, patavalı . . kəndliləri uzaqdan süzüb, qeyri adi həyəcan içində olduqlarını anladı. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qılıncı — sif. köhn. Qılınc şəklində olan, dəridən tikilmiş uzun, şiş (papaq). Uzunboylu, uzundonlu, qılıncı papaqlı, seyrək saqqallı Fazilin ağzı köpüklənmişdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti